zaterdag 25 juli 2009

Etappe zes: Nasbinals - Saint Chely d' Aubrac, 17 km

In pelgrimsverslagen wordt deze etappe over de bergen van de Aubrac -wat natuur betreft- het mooiste deel van de hele route genoemd.




Via veeroutes over boomloze bergweiden met weidse uitzichten trokken we over het hoogste punt 1368 m alvorens de Pyreneeën te bereiken.

De van ouds bekende bergkaas Laguiole wordt gemaakt van de melk van de Aubrackoeien. Deze Laguiolekaas gebruikt men voor het maken van de 'L'Aligot de l'Aubrac", specialiteit van deze streek.

Hier grazen ook "Les Fleur d'Aubrac", zoogkoeien (vleesvee) bekomen uit een kruising tussen Aubrackoeien (rust en weerstand) en Charolaisstieren (bespiering). Ze zijn slachtrijp tussen de 24 en de 42 maanden.

Het zijn deze zoogkoeien, "Les Fleur d'Aubrac" die in de lente naar de bergweiden worden gebracht, een feestelijk gebeuren, dat men "Le Transhumance d'Aubrac" noemt.



Enkele sfeerbeelden met een "Fleur d'Aubrac" op de voorgrond.


En na de Aubrac een lekker lokaal gerechtje met Aubrac-bier


Tegenwoordig wordt het dorp omringd door boomloze weiden, vroeger waren het donkere bossen. 's Avonds en bij mist werd de 'Cloche des Perdus' geluid om te voorkomen dat de pelgrims in het bos zouden verdwalen. De pelgrims werden er trouwens goed verzorgd door de kloostergemeenschap: ze kregen een bed, hun voeten werden gewassen, hun kleren voor het haardvuur gedroogd en ze werden ontluisd en gewassen.

De 'Tour des Anglais': tegenwoordig worden de vijf verdiepingen als herberg voor pelgrims gebruikt.


Ondertussen is het één uur, de zon schijnt en er waait een deugdoend briesje over de Aubrac. We hebben gegeten ... we stappen verder naar Saint Chely d'Aubrac. Maar het parcours blijft erg moeilijk.