Tot slot ... een terugblik op onze camino Podiensis

We stapten in volle zomer de afstand van Le-Puy-en-Velay naar Moissac, 420 km, in 17 dagen.
Eén dag hebben we uitgetrokken om Moissac te bezoeken. Ook andere plaatsen hadden meer aandacht mogen krijgen. Onze ganse pelgrimstocht, verplaatsing inbegrepen, duurde 20 dagen.

Gemiddeld stapten we ongeveer 25 km/dag: vermoeiend maar meer dan de moeite waard.

• We houden er een goed gevoel aan over: vooral door de aangename en sympathieke pelgrims en lokale bevolking, de prachtige natuur en de lekkere specialiteiten.
• De afstand tussen de dorpjes is echter vaak groot: er zijn weinig (soms geen) gelegenheden om onderweg eten te vinden. 's Morgens, na het ontbijt, vertrekt men best met minstens 2 l water en voldoende mondvoorraad. Op de camino Francés (Spanje) zijn veel meer eetgelegenheden.
• Er is geen enkele vlakke etappe. Klimmen en dalen, een goede conditie, het hoort er bij.
• Vroeg vertrekken is zeker aan te bevelen: 's middags 30-35° in de schaduw.
• De camino loopt gelukkig weinig over asfaltwegen, weinig autoverkeer, maar oude pelgrimswegen vergen wel veel energie.
• Bij het binnenkomen van de dorpjes (vaak 30 tot enkele 100den inwoners) vind je weinig of geen informatie. Geen infoborden zoals op de Camino Francés.
• Een slaapgelegenheid vinden tijdens de vakantiemaanden, is niet zo eenvoudig. In Frankrijk is het gebruikelijk om vooraf te reserveren, in de gîtes, maar ook in de abdijen (gelegenheden: zie Miam-Miam-Dodo gids).
  
  

De camino Podiensis volgt de GR65.

Veel Fransen (uit de grotere steden) lopen een deel van de GR-route, geen camino. Je ontmoet maar uitzonderlijk pelgrims die tot Compostela stappen, daar ligt misschien de reden dat er weinig de Sint-Jacobsschelp op hun rugzak hebben. In Conques (200 km), of reeds eerder na 3 - 5 dagen, verdwijnen al heel wat mensen waarmee je samen start, in Figeac stoppen er weer een deel. Regelmatig stappen wandelaars de tegenovergestelde richting op.
Er zijn opmerkelijk veel (jonge) vrouwen die de GR65 stappen, de meesten tot Conques. Daarna wordt het aandeel mannen geleidelijk groter.

De wegaanduidingen van de GR65 zijn zeer goed in orde. Om campings of gîtes te vinden, die niet op de route liggen, is de Miam-miam-dodo gids handig.

De prijzen voor eten en drank liggen in Frankrijk merkelijk hoger dan in Spanje. Een pelgrimsmenu is er minder bekend. De porties vlees zijn meestal eerder klein en de drank is nooit inbegrepen. Een overnachting 12 à 15 €/pp, ontbijt 4 à 5 € en een avondmaal vanaf 12 €, excl. drank.


Vermoeiend - te meer door de stevige zomerzon - maar heel mooi !
Enorm veel natuur: graanveldjes, natuurgebieden, de Aubracweiden, de truffelstreek, veel velden met zonnenbloemen rond Cahors, enkele wijnveldjes ... het doet een beetje denken aan Galicië: kleine ommuurde perceeltjes, holle wegen, veel groen ...
Veel Romaanse kunst, langs een camino van slechts 420 km: Conques, Moissac... maar ook mooie kleine kerkjes.
Veel rustige middeleeuwse stadjes met typische bouwstijl: Le Puy-en-Velay, Cahors, Estaing, Lauzerte ... plaatsen om langer te verblijven.
Vriendelijke mensen ...

De camino Francés (800 km, St-Jean-Pied-de-Port , Compostela) blijft natuurlijk de mooiste uitdaging, ten minste voor wie voldoende tijd heeft. Voor wie minder tijd heeft (14 dagen) is het traject Astorga-Compostela aan te bevelen, ook heel mooi. En voor wie nog 3 dagen tijd over heeft, is de trip naar Finisterre zeker de moeite.
Voor wie de aankomst in de kathedraal van Santiago minder belangrijk is, is de camino Podiensis (voor ons het deel Le Puy-Moissac) zeker een aanrader !!!



Ons stempelboekje (bij de geloofsbrief) met daarin de halteplaatsen.

Bezoek aan Moissac

Het ganse traject was prachtig: geschiedenis, cultuur, landschap ... Wij houden de beste herinneringen over aan onze ontmoetingen met verschillende nationaliteiten, spijtig dat ze telkens maar een bepaald traject deden en we ze weer kwijt speelden.

Nos rencontres avec Valérie, Aurélie, Jean-Paul, Eduard, Christian, Delphine et Marie-Laure ... étaitent vraiment chaleureux

En dat waren ook onze ontmoetingen met Professor Jan uit Delft en met Marie en Lieven uit Boechout ook.

Wir freuen uns Dietmar aus Stuttgart, Melanie aus Deutschland, Brigitta aus der Schweiz, Mutter und Tochter aus Norwegen auf unseren Pilgerfahrt begegnet zu haben. Es waren schöne Stunden auf der '"Camino" und abends auf der Terasse.

We herinneren ons de hospita uit Achtmaal in Chely, de hospitalero in St Privat uit Luik, de hotelhouders van "Aube Nouvelle" in Durfort en van Ultreïa in Moissac (tegenover het station in Moissac) als hulpvaardige en sympathieke mensen.

Na 420 km, nog een kort bezoek aan Moissac, een wandeling onder de platanen langs de Tarn, de "Pont Canal" en de eeuwenoude kloosterabdij en kloosterkerk.

Een 'pigeonnier' of duiventoren, typisch voor deze streek

De Pont Napoléon over de Tarn in Moissac ...

... en een beetje verder wandelen we op de "Pont du Canal", een kanaal over de Tarn.

Het timpaan van het zuidportaal van de abdijkerk van Moissac.

28 blokken steen werden samengevoegd om het timpaan te creeëren.
Het stelt de gekroonde Christus voor, gezeten op zijn troon, en omringd door de evangelisten, 2 engelen en 24 oude vazalkoningen.

Rechts onder het timpaan, op de binnenmuur van het portaal, moet "De bestraffing van onkuisheid" indruk gemaakt hebben op de duizenden pelgrims die hier passeerden.

Een lichtzinnige vrouw wordt er gekweld door padden en slangen. Een verschrikkelijke duivel zit haar achterna.

Zicht op de binnenplaats met zuilengalerij in de kruisgang van de Benedictijner "Abdij Saint-Pierre van Moissac" (vergelijk Cluny Fr 10° eeuw en St Baafsabdij 1180, Gent)
Romaanse zuilengalerij van de 11° eeuw

Günther, die Camino Podiensis war super. Sie hatte recht.

Hoffentlich sehen wir uns wieder in Löwen wie im Vorjahr in Gent.

Wir grüssen Günther, Hedy, Josef und Fine (nimmt das Bild).

Na drie weken missen we onze vrienden thuis.

Hoog tijd om weer naar de Lindendreef terug te keren.

Morgen nemen we de trein richting Kalmthout.

*****

Tous les matins, nous prenons le chemin,
Tous les matins, nous allons plus loin,
Jour après jour la route nous appelle
C'est la voie de Compostelle.
ULTREïA ! ULTREïA !

*****

Etappe 17: Durfort - Moissac, 14 km

We hebben ondertussen reeds 406 km afgelegd. Een erg mooi en afwisselend landschap doorkruist, veel Romaanse kunst (Saugues, Conques, Figeac, Moissac ...) en schilderachtige middeleeuwse dorpjes (Estaing, Cahors, Cajarc, Lauzerte...) bewonderd, en veel vriendelijke open mensen ontmoet.

Met een verzorgd ontbijt in de tuin van "L' Aube Nouvelle", moet dat deze voormiddag wel lukken.

Het is ondertussen reeds 8.30 u, het wordt weer een warme dag boven de 35 °. Hier vertrekken we. We proberen rond de middag in Moissac aan te komen.

Bericht speciaal voor Leo, onze Meester destilleerder: de oogst van de pruimen is dit jaar overvloedig. Zet voor de klutskesavond enkele flessen extra op alcohol.

Het is gelukt, klokslag 12 uur bereiken we Moissac. Aan de kloosterkerk van Moissac wacht Christian (links) ons op. We zien deze dag nog verschillende pelgrims weer, die we ontmoetten tijdens onze pelgrimstocht: Marie & Lieven uit het Antwerpse, Delphine en Marie-Laure, .... maar waar blijven Eduard en Jean-Paul ... geen nieuws.

Morgen stappen Christian, Delphine ... verder westwaarts... Ultreïa Santiago !

In deze patio van L'ancien Carmel du Moissac zitten we straks aan het pelgrimsmaal.

Pelgrims, gezellig aan tafel in L'ancien Carmel van Moissac.

Etappe 16: Montcuq - Durfort-Lacapelette, 24 km

Kilometers lang wandelen tussen de zonnebloemen.

Na 14 km stappen krijgen we Lauzerte in zicht. Een plaats om te genieten een lange middagpauze te nemen.

Een stadje uit de 13de eeuw, met grote bogengaanderij aan het marktplein.

Een wandeling in de straatjes van Lauzerte, alles in de witte steen Quercy.

Na de middagpauze in Lauzerte en het bijwerken van onze blog stappen we om16 uur verder richting Durfort, nog 10 km vandaag. Rond 19 uur bereiken we een mooi hotel "Aube Nouvelle". Het wordt uitgebaat door een koppel uit Deinze en we besluiten om daar te blijven.

We hebben een grote tafel gereserveerd, maar spijtig genoeg dagen de andere Lindenstappers niet op.

****
Soupe froide de tomate
****
Melon du Pays au muscat de Rivesaltes
****
Filet de dinde aux mirabelles du jardin
****
Salade de brugnions

Groetjes vanuit het zonnige gebied tussen Cahors en Lauzerte.

Etappe 15: Cahors - Montcuq, 32 km

Langer geslapen omdat we een tocht voorzien hadden van 23 km naar Lascabanes. Maar daar bleek alleen een koffie- en frisdrankautomaat te staan, en alles was volzet. Dan maar terug op weg naar Montcuq, in volle zon met temperaturen ruim boven de 30 graden nog eens 10 km verder.

We verlaten Cahors

Ondertussen zijn we al heel wat pelgrims kwijtgeraakt: Valérie is terug naar Carcassonne, Dietmar loopt nu op de camino Arlesa, Eduard heeft problemen met blaren, Jean-Paul neemt regelmatig de bus ...

's Morgens bleek onze chocolade opgegeten door twee lieve françaises, Delphine en Marie-Laure. Als tegenprestatie hebben ze voor ons 'le chant des pèlerins de Compostelle' gezongen.

Zonderlinge ontmoetingen onderweg: een portugees die vanuit Portugal via Compostela en Vezelay op weg is naar Assisie. Op weg naar Montcuq, wandelend tussen de zonnebloemen, kregen we het gezelschap van Jan, een professor aan de universiteit van Delft. Eindelijk een wiskundig genie waar Fons mee kon praten, zoals over de formulering van algoritmen voor het onderdrukken van ruis in foto's, muziek ...

Delft, University of technologie, wordt in België vooral gekozen door studenten die een masteropleiding "Aerospace engineering" willen volgen. Die Belgische studenten blijken volgens Jan beter te scoren -wat voorkennis betreft- dan de Nederlandse.

Het binnenkomen in Montcuq, samen met de professor aan de universiteit in Delft.

Genieten van een provençaalse specialiteit "Daube de boeuf".

Feestelijke onthulling Sint-Jacobssite door onder meer burgemeester Lukas Jacobs. Vroeger stond op deze plaats een eenvoudig houten altaartafel.

Etappe 14: Vareire - Cahors, 32 km

Venkel langs de weg, we zijn in het zuiden.

Enige halteplaats op 32 km, Vriendelijke man met heerlijke drank en hij kan lekkere broodjes met ham en geitenkaas maken.

En ze deelden het brood, Ondertussen is ons gezelschap uitsluitend mannelijk geworden, Met Christian en Eduard delen we al twee dagen de kamer.

Vier uur Cahors komt in zicht!


Samen met Christian, worden we schitterend ontvangen bij het ontvangst- en infotlokaal -speciaal voor pelgrims- net over de rivier de Lot.

Voor de overnachting komen we terecht bij de gîte van Pierre Capredon, vier sterren waard.

Etappe 13: Cajarc - Vareire, 25 km

Door het land van de truffels en langs de eiken waaronder de zwarte diamant te vinden is.

Typisch voor de streek zijn de "Cazelles" of "Gariottes", vroegere schuilplaatsen/bergplaatsen voor de herders of veldarbeiders. Schuilplaatsen tegen de zon, de regen of de wind. Ze zijn vergelijkbaar met de Cadoles in de wijnstreek van de Bourgogne.

Het werd de zwaarste dag tot nog toe. We hadden misschien ook de Cazelles moeten gebruiken.

Alles volzet in Limogne dan maar verder naar Vareire, gelukkig kwam er ook schaduw.

Etappe 12: Figeac - Cajarc, 30 km

Vertrek vanuit Figeac om 6u30
Typische bouwstijl voor de streek.

De dolmen in Gréalou

De eerste wijnvelden van de Cahors.

En dan naar Cajarc waar Françoise Sagan, Bonjour Tristesse schreef op 18 jarige leeftijd.

Hier is ook de teelt van saffraan (het rode goud), reeds bekend van de middeleeuwen en recent weer opgenomen.

De krokusbloemen met de rode meeldraden hebben we natuurlijk niet gezien, maar we passeren wel enkele velden met tabaksplanten, de bladeren wachten om getrokken te worden.

Etappe 11: Saint Roch - Figeac, 25 km

Ontbijt met bloempjes op tafel, da's ook nieuw op onze camino

Laatste dag met Dietmar, daarna gaat hij naar de camino Arlesa

Daar is Figeac, in de middeleeuwen stonden er vier hospitalen voor pelgrims, Het in 1260 gestichte hospitaal van Anjou bestaat nog nu noemt het hopital Saint Jacques

Voor het zwitserse koppel zit de vakantie erop, gezellige en open mensen.
De Belgische bieren Leffe, Grimbergen, Hoegaarde ... zijn op onze camino overvloedig aanwezig.

Etappe 10: Conques - Saint Roch, 24 km

Vanuit de pelgrimsbrug in Conques gaat de route steil omhoog langs bossen met tamme kastanjes en de groene heuvels van de Rouergue

We zijn er bijna een beetje aangeslagen van de hitte

Onze altenatieve hospita is van alle markten thuis: ontsmetten voor de punaises de lits, Bijna ons gelukkig niks aan de hand

Tafelen met onze hospita, Dietmar, een Française, een Berlijner en een Japanse